Διαπρεπής και πολύπειρος  εκκλησιαστικός άνδρας. Διετέλεσε Μητροπολίτης Κιτίου της Κύπρου (1910-1918), Μητροπολίτης Αθηνών (1918-1921) και Οικουμενικός Πατριάρχης (1921-1923). Το έτος 1926 εξελέγη Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Συνέταξε τον «Οργανικόν Νόμον του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας», τον «Οργανισμόν των Δικαστηρίων του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας και την παρ’  αυτοίς ισχύουσαν Δικονομίαν» και την «Διάταξιν περί γάμου και διαζυγίου». Κατά την πατριαρχική του θητεία δι’ ειδικής Διατάξεως «περί του Συνταγματίου των Μητροπόλεων» ορίσθησαν οι εννέα εκκλησιαστικές Επαρχίες του Θρόνου. Έλαβε πρώτος τον τίτλο του Πατριάρχη «πάσης Αφρικής».