image_pdfimage_print

             

            Την 16η Οκτωβρίου ε.ε. η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ μετέβη στην πολυαιώνια Ιερά Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας, όπου ευλόγησε την περάτωση της μεγάλης προσπάθειας ανακαινίσεως ολοκλήρου του κτιριακού συγκροτήματος του μοναστικού ενδιαιτήματος. 

            Κατά την σεμνή τελετή, στην οποία παρέστησαν οι Θεοφιλ.Επίσκοποι Κανώπου κ.Σπυρίδων, Ηγούμενος της Μονής, Μπουρούντι και Ρουάντας κ.Σάββας και Νειλουπόλεως κ.Γεννάδιος, Αρχιγραμματεύων της Ιεράς Συνόδου, οι Κληρικοί του Πατριαρχικού Ναού του Οσίου Σάββα, ως και οι κ.κ.Ανδρέας Ζαΐμης, τέως Υπουργός και Ευθύμιος Σουλογιάννης, Καθηγητής Πανεπιστημίου, οι διδάσκοντες και οι αφρικανοί σπουδαστές της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας “Αθανάσιος ο Μέγας” και ευσεβείς χριστιανοί, ο Μακαριώτατος ανεφέρθη στον πολυκύμαντο ιστορικό πλου της Μονής και εξέφρασε ευχαριστίες προς τον αρχιτέκτονα κ.Άιμαν Μ. Φάραχ για την επιτυχή ολοκλήρωση του έργου, απονείμας τον έπαινο και την ευαρέσκεια της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων.

            Εν συνεχεία η ΑΘΜ επισκέφθηκε τον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Αντωνίου της Αραβορθοδόξου Κοινότητος Αλεξανδρείας όπου ετέλεσε αγιασμό επί τη ενάρξει της νέας κατηχητικής περιόδου των πολυπληθών ομάδων των αραβορθοδόξων νέων.

            Ο Μακ.Πατριάρχης απευθυνόμενος στα παιδιά επεσήμανε το ανύστακτο πατρικό ενδιαφέρον και την αγάπη της Εκκλησίας προς αυτά και ευχαρίστησε τον ελληνομαθή Πανοσιολ.Αρχιμ.κ.Νάρκισσο Γκάμμο, υπεύθυνο του νεανικού έργου της Αραβορθοδόξου Κοινότητος, οποίος επίσης εξέφρασε την ευγνωμοσύνη των νέων για την αδιάκοπη πατρική μέρινα του Σεπτού Προκαθημένου, αλλά και για την επιδεικνυομένη εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του.

            Το μεσημέρι της ιδίας ημέρας ο Μακαριώτατος παρεκάθησε σε γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν Του ο Αρχιτέκτων κ.Άιμαν Μ.Φαράκ.

Ιστορικα στοιχεία περί της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου. 

            Η Ιερά Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας και συγκεκριμένα το Καθολικό της, πριν καταστεί χριστιανικός ευκτήριος οίκος, ήταν ναός αφιερωμένος στον θεό Μίθρα ή κατ’ άλλες μαρτυρίες στον θεό Απόλλωνα. Καθιερώθη ως χριστιανικός Ναός, αφιερωμένος στους Αγίους Αποστόλους ή στον Απόστολο και Ευαγγελιστή Μάρκο περί τα έτη 318-320, όταν στην Αίγυπτο με αυτοκρατορική άδεια του Μ.Κωνσταντίνου ιδρύθησαν 40 χριστιανικοί Ναοί. Στα επόμενα χρόνια άρχισε η ανέγερση κελλίων και η εγκατάσταση μοναχών πέριξ του Ναού. Μετά την απόσχιση των αιγυπτίων χριστιανών (κοπτών) από την Αλεξανδρινή Εκκλησία και την δημιουργία της Κοπτικής Εκκλησίας, η Μονή κατέστη η έδρα του ορθοδόξου Πατριάρχου Αλεξανδρείας (περί το έτος 536).

            Περί τα μέσα του 7ου αιώνος η Μονή κατεστράφη από σεισμό και ανοικοδομήθη με την χορηγία πλουσίου Αλεξανδρινού χριστιανού με το όνομα Σάββας προς τιμήν του Οσίου Σάββα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πανεπιστημιακός διδάσκαλος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος αναφέρει ότι η Μονή αφιερώθηκε στον Όσιο Σάββα τον Ηγιασμένο (+532), επειδή ο όσιος έζησε στην πολύβουη Αλεξάνδρεια πριν αναζητήσει την ησυχία της Μονής που ίδρυσε στα Ιεροσόλυμα.

           Κατά την αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου η Μονή πυρπολήθηκε και ανεκαινίσθη περί το 889 επί Πατριάρχου Αλεξανδρείας Μιχαήλ με την μεσολάβηση του Αυτοκράτορα Λέοντα Δ’ του Σοφού προς τον Χαλίφη Ελ Μουτάμεζ. Ανεκαινίσθη εκ νέου από τον άγιο Πατριάρχη Ιωακείμ τον Πάνυ (1487-1567). Επίσης, μετά την πυρπόληση του έτους 1652 και την συναπώλεια όλων των μοναχών που ενταφιάσθησαν στα ερείπιά της, η Μονή ανοικοδομήθη εκ νέου (1676) από τον Πατριάρχη Παΐσιο (1657-1677).

            Κατά την Γαλλική κατοχή ο Ναπολέων εξέδωσε διαταγή κατεδαφίσεως της Μονής λόγω στρατιωτικών προτεραιοτήτων, η οποία ανεκλήθη μετά από επίμονη αντίσταση και ενέργειες του Πατριάρχου Παρθενίου Β’ Παγκώστα (1788-1805).

             Ανεκαινίσθη ακόμη η περιώνυμος Μονή το έτος 1875 από τον Πατριάρχη Σωφρόνιο Δ’ (1870-1899)  με την γενναία χορηγία του εθνικού ευεργέτου Γεωργίου Αβέρωφ. Μικρές ανακαινίσεις έγιναν επί Πατριαρχών Φωτίου (1900-1925) και Χριστοφόρου Β’(1939-1967). Ο κίνδυνος καταρρεύσεως του συγκροτήματος οδήγησε τον Πατριάρχη Νικόλαο ΣΤ’ (1968-1986) στην απόφαση της κατεδαφίσεως αυτού, πλην του Ναού, και την ανέγερση της Μονής εκ νέου. Τελευταία ανακαίνιση συνετελέσθη από τον μακαριστό Πατριάρχη Πέτρο Ζ’ (1997-2004) κατά τα πρώτα έτη της πατριαρχίας του.

            Κατα την ιστορική της διαδρομή η Μονή εκτός από Πατριαρχική Καθέδρα διετέλεσε και κοιμητήριο πατριαρχών, κληρικών, μοναχών, ορθοδόξων και αλλοδαπών χριστιανών, πτωχοκομείο, νοσοκομείο, υγειονομείο, σχολείο, λοιμοκαθαρτήριο, ξενώνας και άσυλο. 

            Σήμερα στην περίβλεπτη Ιερά Πατριαρχική Μονή, η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’, συνεχίζοντας την παράδοση του αγίου προκατόχου Του Μελετίου Πήγα (1590-1601), του ιδρυτού του πρώτου χριστιανικού εκπαιδευτηρίου της Αλεξανδρείας μετά την αραβική κατάκτηση στους χώρου του μοναστηρίου, επανίδρυσε και λειτουργεί την Πατριαρχική Σχολή Αλεξανδρείας “Αθανάσιος ο Μέγας”, εκπαιδευτικό καθίδρυμα τριετούς φοιτήσεως, γεωπονικής, νοσηλευτικής και θεολογικής κατευθύνσεως, αναγνωρισμένο από το αιγυπτιακό και το ελληνικό κράτος, στο οποίο φοιτούν αφρικανοί νέοι, προκειμένου να καλύψουν μετά την αποφοίτησή τους επιτακτικές ανάγκες των συμπατριωτών τους.