image_pdfimage_print

Αριθμ. Πρωτ. 957

            Μακαριώτατε και Αγιώτατε Πάπα και Πατριάρχα Αλεξανδρείας, πάσης γης Αιγύπτου και πάσης Αφρικής, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Θεόδωρε, την Υμετέραν γερασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.

            Η πρόσφατος δοκιμασία του καθ’ ημάς πανιέρου Οικουμενικού Πατριαρχείου δια της, ως μη  ώφελε, μη αναγνωρίσεως του καθεστώτος και της Οικουμενικότητος αυτού από μέρους των ενταύθα εφ’ ημάς τεταγμένων αρχών, κατόπιν της γνωστής αδίκου και αστηρίκτου αποφάσεως του 4ου Τμήματος του Αρείου Πάγου της εν η εδρεύει τούτο Χώρας, εγένετο, προσφιλέστατε άγιε Αδελφέ, αφορμή διαπιστώσεως εκ του σύνεγγυς της εν ποικίλοις τρόποις εκδηλουμένης συμπαραστάσεως και αγάπης της Υμετέρας λίαν ημίν αγαπητής και περισπουδάστου Μακαριότητος και της κατ’ Αυτήν Αγιωτάτης Εκκλησίας, προς την πολλαπλώς χειμαζομένην καθ’ ημάς Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως.

            Υπό αισθήματα βαθείας ευγνωμοσύνης διατελούντες, εκφράζομεν τας ειλικρινείς ευχαριστίας της ημετέρας Μετριότητος δια την εκφρασθείσαν και δια του από της κγ΄ Αυγούστου ε.ε., αριθμ. Πρωτ. 201 γράμματος Υμετέραν στηρικτικήν συναντίληψιν εις την διακονίαν και μαρτυρίαν του Οικουμενικού Θρόνου και το έμπρακτον ενδιαφέρον Υμών δια την απρόσκοπτον συνέχισιν της ευθυνοφόρου και πολυσημάντου αποστολής αυτού, πράγμα το οποίον ουχί παροπτέον, ηγούμεθα, υπό του δικαιοκρίτου Κυρίου, όσοι ενταύθα εκλήθημεν να εκδαπανώμεθα εις την οικουμενικήν μαρτυρίαν του καθ΄ ημάς Οικουμενικού Πατριαρχείου.

            Βασιζόμενοι και στηριζόμενοι εις την Υμετέραν φιλάδελφον κατανόησιν και προσωπικήν συμμετοχήν εις την αντιμετώπισιν των αυξανομένων δυσχερειών δια την επιτέλεσιν του έργου ημών, Μακαριώτατε και τιμιώτατε Αδελφέ, λαμβάνομεν δύναμινώστε να μη ελκυώμεθα εις την οδόν του Σταυρού, φέροντες τον ονειδισμόν του Χριστού και ομιλούντες θλίψεσι και διωγμοίς, και αδελφικώς μιμνησκόμεθα εν ταις προς Κύριον δεήσεσιν ημών και της Υμετέρας φίλης Μακαριότητος, συγκοινωνούσης τοις παθήμασι του Οικουμενικού Πατριαρχείου και συμπαθούσης τοις δεσμοίς αυτού.

            Ταύτα κατατιθέμενοι εκ μέσης καρδίας απαντητικώς τη Υμετέρα Μακαριότητι και ευχόμενοι όπως καθώς ευρέθητε συγκοινωνός εν τη θλίψει και τη υπομονή, ούτω να ευρεθήτε και συγκοινωνός εν τη βασιλεία του Θεού(Αποκ. 1,9), και περιπτυσσόμενοι Υμάς αδελφικώς εν Κυρίω, διατελούμεν μετά βαθείας  της εν Αυτώ αγάπης και πάσης τιμής.

                                                                              βζ’ οκτωβρίου γ’

                                                              Της Υμετέρας γερασμίας Μακαριότητος
                                                                       αγαπητός εν Χριστώ αδελφός

                                                              †ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος