1

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΗΣ ΑΘΜ

     Την  Πέμπτη, 25η Νοεμβρίου ε.ε., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ ετέλεσε την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας επί τη επετείω των γενεθλίων Του, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Γέροντος Μητροπολίτου Αξώμης κ.Πέτρου, Γενικού Πατριαρχικού Επιτρόπου, Αρχιεπισκόπου Σταυρουπόλεως και Βλαδικαυκάσου κ.Θεοφάνους, Μητροπολίτου Ερμουπόλεως κ.Νικολάου και των Θεοφιλ. Επισκόπων Μαρεώτιδος κ.Γαβριήλ, Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας, Νιτρίας κ.Νικοδήμου, Πατριαρχικού Επιτρόπου Καΐρου και Βαβυλώνος κ.Νήφωνος, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Π.Καΐρου.

     Τον θείο λόγο εκήρυξε ο Πανοσιολ.Αρχιμ.κ.Παντελεήμων Αράθυμος, Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε: «…Είναι αλήθεια ότι, κατά την εκκλησιαστική συνείδηση, η ημέρα που ο κάθε άνθρωπος αφήνει τον πρόσκαιρο τούτο κόσμο και εισέρχεται στην αιωνίοτητα χαρακτηρίζεται ως γενέθλιος ημέρα. Οι ανθρώπινες κοινωνίες όμως καθιέρωσαν να εορτάζεται με κάποιο τρόπο και η ημέρα της βιολογικής γεννήσεως του κάθε προσώπου, ως ένα χαροποιό γεγονός. Μία νέα ύπαρξη αντικρύζει το φως του ήλιου, ένας νέος άνθρωπος γεννάται και χαμογελά και η κοινωνία προσβλέπει σε αυτόν, προσδοκώντας και την δική του συναρωγή στην συλλογική πρόοδο. Τολμώ να πω ότι εξ  αυτής της επόψεως ο εορτασμός έχει ασφαλώς λογική και δίκαιη βάση.

     Ωστόσο υπάρχη και μία ακόμη πνευματικότερη πλευρά της επετείου των γενεθλίων. Αυτή, της δοξολογικής ευχαριστίας προς τον Δωρεοδότη Θεό για την προσφορά του μοναδικού δώρου, που λέγεται ζωή.

     Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

     Σήμερα εορτάζετε και εσείς τα δικά Σας γενέθλια. Επιλέγετε όμως ο εορτασμός της προσωπικής αυτής επετείου να λαμβάνει χώρα πρωτίστως γύρω από το ιερό θυσιαστήριο  του πολυαιώνιου Ιερού Ναού του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, του Προστάτου και Εφόρου της Εκκλησίας μας, του «αγίου παππού», όπως τόσο ευλαβικά και τρυφερά αποκαλείτε.

     Επιλέγετε αυτή η εύσημη ημέρα να επισφραγίζεται με την τέλεση της Αναιμάκτου Ιερουργίας, όπου ο λαός του Θεού, το Πλήρωμα της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, αναφωνεί δια των χειλέων Σας «Τα σα εκ των σων», δοξολογώντας για μία φορά ακόμα τον Θεό για ό,σα Εκείνος προσφέρει στον κόσμο και στην τοπική μας Εκκλησία.

     Γνωρίζουμε όλοι, Μακαριώτατε, κλήρος και λαός, ότι είσθε πρωτίστως άνθρωπος που χαρακτηρίζεσθε από μία βαθεία πίστη και ευσέβεια. Και κατανοούμε απόλυτα την σκέψη Σας ο εορτασμός αυτός να λαμβάνει Ευχαριστιακή και ευχαριστηριακή μορφή προς τον Θεό, προς την Παναγία και τους Αγίους, για όσα Σας προσέφεραν κατά την υπερπεντηκονταετή προσωπική Σας διαδρομή, κορύφωση της οποίας υπήρξε η άνοδός Σας στον περίπυστο Αποστολικό και Πατριαρχικό Θρόνο της Αλεξανδρείας. 

     Γνωρίζουμε όλοι, Θειώτατε Πατέρα μας, ότι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που μεταλαβάνετε τόσο συχνά, αποτελεί και για Εσάς την ανεξάντλητη πηγή δυνάμεως, ώστε κάθε φορά να αναχωρείτε από τον Ναό ανανεωμένος, για να αντιμετωπίσετε, σύμφωνα με το Θείο Θέλημα, τους κόπους, τους μόχθους και τις τεράστιες ευθύνες του Πατριαρχικού αξιώματος και τελικά, όπως κάθε συνεπής χριστιανός, τη φθαρτότητα του καθημερινού βίου.

     Γνωρίζουμε ακόμα, όσοι τιμηθήκαμε με την εμπιστοσύνη Σας ώστε να διακονούμε κοντά Σας και ακόμη περισσότερο να ζούμε μαζί Σας, τα προσευχητικά Σας δάκρυα στο απέριττο παρεκκλήσιο του Πατριαρχικού Οικού. Αφουγκραζόμαστε τις αγωνίες Σας για την βιοτική και πνευματική πρόοδο των πνευματικών Σας παιδιών, για την προάσπιση των δικαίων του Θρόνου, για την κατάθεση της Αποστολικής Του μαρτυρίας στον σύγχρονο πολύβουο και ταραχώδη κόσμο.

     Μακαριώτατε,

    Σήμερα, τον πανίερο και ιστορικό Σας Θρόνο, τον περιβάλλει ό, τι πολυτιμότερο έχετε. Γύρω Σας ίστανται σεπτοί Ιεράρχες, σεμνοί ιερείς, εκπρόσωποι του Γένους, εκλεκτοί προσκεκλημένοι και ο ευσεβής λαός, ο πιστός στα πεπρωμένα του λαός. Δεν μιλούν μα ακροώνται. Ακροώνται την επιμαρτυρία των αιώνων και το επίταγμα των επερχομένων γενεών. Και ο παλμός των καρδιών όλων πλέκει την συγχορδία της μεγάλης διαβεβαιώσεως προς Εσάς: είμαστε εδώ και θα μείνουμε εδώ, ενατενίζοντες την λάμψη των ματιών Σας, ως υπόσχεση και συμφωνία μεταξύ μας. 

     Εμείς έχουμε ένα μόνο δώρο να Σας προσφέρουμε. Την υιϊκή μας αγάπη, την ολοκληρωτική μας αφοσίωση, την ταπεινή μας συγκυρηναϊκή βοήθεια στην σταυραναστάσιμη διαδρομή Σας, κυρίως όμως την προσευχή μας για την ευώδοση των οραματισμών Σας υπέρ του Πατριαρχείου μας. Απλώστε λοιπόν το χέρι και ευλογείστε μας. Είμαστε υπερήφανοι για Εσάς και για την Εκκλησία μας. Ο Θεός έστω μεθ’ Υμών. Αμήν!».

     Προ του πέρατος της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας ο Μακ.Πατριάρχης, εμφανώς συγκινημένος, ευχαρίστησε τους Σεβ. Αρχιερείς, τον κλήρο και τους πιστούς από την Μεγάλη Πόλη και την Ελλάδα, οι οποίοι κατέκλυσαν τον Ναό κατά την εύσημη αυτή ημέρα, για την προσέλευσή τους, ενώ παρουσίασε τον προσκεκλημένο Σεβ.Αρχιεπίσκοπο Σταυρουπόλεως και Βλαδικαυκάσου κ.Θεοφάνη, λέγων και τα εξής: «…Με τον Σεβασμιώτατο είμαστε παλαιοί γνώριμοι, από την εποχή που διετέλεσε Έξαρχος της Ρωσικής Εκκλησίας στην Αίγυπτο. Ο Θεός ηυδόκησε να διαποιμαίνει την μεγάλη περιοχή του Καυκάσου, όπου οι κάτοικοί του, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, μεταξύ των οποίων χιλιάδες ελληνικής καταγωγής, γνωρίζουν να συμβιώνουν αρμονικά, ευλαβούμενοι όμως όλοι ανεξαιρέτως τον Προστάτη τους Άγιο Γεώργιο…».

     Ακολούθησε η ενθρόνιση του νέου Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής του Οσίου Σάββα, Πανοσιολ.Αρχιμ.κ.Μελετίου Κούμανη. Ο Μακαριώτατος στην σύντομη προσλαλιά Του ετόνισε την ιστορικότητα της Μονής, η οποία αποτελεί τον «πολύτιμο μαργαρίτη» του Θρόνου και την ιδιαίτερη μέριμνά Του προς αυτήν, ενώ ανεφέρθη στην έως σήμερα καλλίκαρπη  διακονία του π.Μελετίου στο Πατριαρχείο.

     Κατά την ομιλία του ο νέος Καθηγούμενος, μεταξύ άλλων, είπε: «…Όμως και δευτέρας χαράς μέτοχοι γενόμαστε σήμερον. Αλεξανδρέων η λαμπρά και θεία Πόλις πανηγυρίζει, γεραίρει και αποδίδει την οφειλομένη υιϊκή τιμή προς τον περισπούδαστον Μακαριώτατον, τον Πάπα και Πατριάρχη μας κ. Θεόδωρον επ΄ευκαιρία των σεπτών Γενεθλίων Του. Κλήρος και Λαός «εν ενί στόματι και μιά καρδία επί το αυτώ» αναπέμπομεν δεήσεις υπέρ υγείας και μακροημερεύσεως Αυτού.

     Αλλά και έτι μίαν ακόμη ευκαιρία ευφροσύνης και χαράς σήμερον. Ημέρα φωτισμού και φωτοφόρου πανηγύρεως για την Ιστορική και Παλαίφατη Πατριαρχική Μονή του Αγίου Σάββα αδελφοί μου! Σήμερα προστίθεται μία νέα σελίδα σε αυτή την Ιστορία της Μονής μας. Απαρχή καινή και παλιγενεσία και εγκαινίων εορτή, και ολοκάρπωση νέας αφιερώσεως!

     Και τούτο, διότι σεπτή πατριαρχική ευαρέσκεια, ευδόκησε ο Θεός, χειραγωγούμενος υπό της ευεργέτιδος Πατριαρχικής χειρός του Μακαριωτάτου να ανέλθω επί των βαθμίδων του Ιστορικού, Ηγουμενικού τούτου Θρόνου και να κατασταθώ Ποιμήν και Καθηγούμενος αυτής της Ιστορικής Μάνδρας του Αγίου Σάββα.

     Βεβαίως, οφείλω εκ προοιμίου να ομολογήσω προς πάντας αυτό που κι εγώ αισθάνομαι, αλλά και η πατριαρχική μας τάξις επιτάσσει. Πρώτος και Μοναδικός Ηγούμενος πάντων, εστίν ο Πάπας και Πατριάρχης! Οικονόμος και διαχειριστής τούτου του πατριαρχικού δικαιώματος σήμερα αναλαμβάνω. Μεγάλη η τιμή! Μεγαλυτέρα η ευθύνη!  Κυρίως αν κάποιος αναλογισθεί και ενθυμηθεί την ιστορική διαδρομή της Πατριαρχικής Μονής μας. Μία διαδρομή που φθάνει έως αυτούς τους πρώτους χρόνους της ιδρύσεως του Μοναχισμού…Χρυσός κρίκος αυτής της ιστορικής πορείας του Μοναχισμού εις την Αίγυπτο είναι και η Πατριαρχική μας Μονή, όπου δεν έπαυσε μάλιστα ούτε στιγμή να λειτουργεί από τον 5ον αιώνα. Διά τούτο νιώθω όλως συγκλονισμένος από το Ηγουμενικό αξίωμα σε αυτό το Παλαίφατο Καθίδρυμα. Αληθώς τί ανταποδώσω τω Κυρίω και Πατριάρχη μου περί πάντων ων ανταπέδωκέ μοι ;

     Μακαριώτατε, ευγνωμόνως ομολογώ ότι, η άνευ ορίων αγάπη κι εμπιστοσύνη Σας προς το προσωπόν μου έχει ως αποτέλεσμα την σημερινή ανάδειξή μου. Ιλιγγιώ από το ύψος της τιμής αλλά και του χρέους. Επί πλέον φοβούμαι μήπως ο φτωχικός μου νους εμπέσει εις έπαρσιν. Τον όλεθρον κάθε μοναχού. Αλλά και συνάμα θαρρώ και εγκαρδιώνομαι. Αφ΄ενός αποβλέπω στην θείαν συναντίληψιν και προστασίαν, αφ΄ετέρου εις την πατρικήν άμα και πατριαρχικήν αρωγήν.

     Μετά βεβαιότητος γνωρίζω ότι Εσείς θα είστε ο εμπνευστής μου και οδοδείκτης μου. Ξέρω ότι πάντοτε θα είσαστε ο συνοδοιπόρος μου αυτής της νέας διακονίας. Μπορώ να πω ότι μάλλον θα είσαστε πρωτοπόρος εμού. Η πατρική Σας αγάπη αποτελεί διά εμέ πηγή αναπαύσεως, αλλά και αντλήσεως δυνάμεως για την ανάληψιν του πνευματικού αγώνος. Βασίζομαι στην αγάπη που τρέφετε προς την Μονήν μας και προς τον Άγιο Σάββα. « Τον Παππού μας» όπως ευλαβέστατα τον αποκαλείτε. Αυτήν την αγάπη μας μεταδίδεται καθημερινά. Σας διαβεβαιώ ότι οι επιθυμίες Σας θα είναι εντολές μου. Οι υποδείξεις Σας, επιδιώξεις μου. Οι οραματισμοί Σας,  μέριμνά μου. Ο αγώνας μου, θα είναι να σταθώ πιστός θεράπων του ιερού τούτου τεμένους, υπήκοον τέκνον της Μακαριότητός Σας. Αλλά και πατέρας στους αδελφούς Χριστιανούς της Αλεξανδρινής Παροικίας. Σε όσους η Χάρις του Θεού θα φέρει εντός της Ιεράς αυτής Μάνδρας…».

     Στην Λειτουργική Σύναξη, παρέστησαν ο Εντιμ.Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Γεώργιος Διακοφωτάκης, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ.Νικόλαος Κόπελος, ο Πρόεδρος της Αραβορθοδόξου Κοινότητος κ.Γαβριήλ Νακάς, ο Ελλογιμ. Πρόεδρος των Οφφικιάλων του Θρόνου Καθηγητής κ.Θεόδωρος Παναγόπουλος, η Πρόεδρος του Παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων Καλαμάτας κα.Βικτωρία Καρέλια, καπνοβιομήχανος, Πρόεδροι ελληνικών φορέων και συλλόγων, οι διδάσκοντες και οι μαθητές των ελληνικών εκπαιδευτηρίων, οι αφρικανοί σπουδαστές της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας και πολλοί προσκυνητές από την Ελλάδα και την Αίγυπτο.

     Εν συνεχεία, στην Αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχικού Μεγάρου, η ΑΘΜ υπεδέχθη επισήμως τον Εξοχ.Πρόεδρο της Δημοκρατίας Βορείου Οσσετίας-Αλανίας κ.Taimuraz Mamsurov, συνοδευόμενο από τον Σεβ.Αρχιεπίσκοπο Σταυρουπόλεως και Βλαδικαυκάσου κ.Θεοφάνη και ομάδα κληρικών του, την Εξοχ.Πρόεδρο του Κοινοβουλίου της χώρας κα.Larisa Habitsova, υψηλούς αξιωματούς και μέλη της Ρωσικής Δούμα.

     Προσφωνών ο Μακαριώτατος εξέφρασε ευχαριστίες για την επίσκεψή τους αυτή στην Πατριαρχική Καθέδρα, υπογραμμίζοντας ότι: «στην σημερινή εποχή, κατά την οποία η ειρήνη και η ομόνοια μεταξύ των λαών πολλές φορές καθίσταται ζητούμενο, τέτοιες επισκέψεις ενδυναμώνουν τους δεσμούς φιλίας». Παράληλα επήνεσε τον Εξοχ.Πρόεδρο ως προάγοντα την ειρηνική συνύπαρξη των σε διαφορετικές θρησκείες πιστευόντων πολιτών της χώρας του, ενώ ιδιαίτερη αναφορά επεφύλαξε για το γεγονός της αρίστης συνεργασίας του με τον Σεβ.Αρχιεπίσκοπο κ.Θεοφάνη, Ο Μακαριώτατος δεν παρέλειψε να επισημάνει την αντιστοίχως αγαστή συνεργασία με τον Εξοχ.Πρόεδρο της Αιγύπτου κ.Χόσνυ Μουμπάρακ, τον οποίο και ευχαρίστησε ιδιαιτέρως προς τούτο. Καταληκτικώς ο Μακαριώτατος περικόσμησε τον Εξοχ. κ. Mamsurov με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Λέοντος του Αγίου Μάρκου και τους λοιπούς συνοδούς με άλλες διακρίσεις, ενώ έγινε ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων.

     Επακολούθησε ανοικτό εόρτιο γεύμα, το οποίο παρέθεσε ο Μακαριώτατος προς όλους, όπου παρεκάθησαν ο Εξοχ.Πρόεδρος της Βορείου Οσσετίας-Αλανίας με την συνοδεία του, οι Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι αρχιερείς, ο κλήρος, οι Εντιμ.Γενικοί Πρόξενοι της Ελλάδος και της Ρωσίας, οι εκπρόσωποι των ελληνικών οργανώσεων και σύσσωμη η παροικία, κατά την διάρκεια του οποίου ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος κ.Κόπελος εξέφρασε τις ολόθυμες ευχές της ομογένειας προς τον Μακ.Πνευματικό της Πατέρα. Επίσης την ΑΘΜ προσεφώνησαν ο Πρόεδρος των Οφφικιάλων του Θρόνου Καθηγητής κ.Θεόδωρος Παναγόπουλος, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξανδρείας κα.Αλίκη Αντωνίου, ομάδα μαθητών εκ μέρους της μαθητιώσας νεολαίας κ.α. Τέλος, πολυμελής ομάδα του Λυκείου Ελληνίδων Καλαμάτας παρουσίασε ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς.