1

Η ΑΘΜ ΑΠΕΤΙΣΕ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ ΑΟΙΔΙΜΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΩΗΝ ΚΙΣΑΜΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟ ΓΑΛΑΝΑΚΗ

             Την 10η και 11η Αυγούστου ε.έ., η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ βρέθηκε στην Κίσαμο Χανίων, τόπο καταγωγής του μακαριστού κατά σάρκα πατρός του Μιχαήλ, προκειμένου, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ.Αμφιλοχίου, να συμμετάσχει σε εκδήλωση του Συλλόγου Προβολής του έργου του αοιδίμου Μητροπολίτου πρώην Κισάμου και Σελίνου κυρού Ειρηναίου Γαλανάκη.
Ο Μακαριώτατος αφίχθη στην Κίσαμο τις πρώτες απογευματινές ώρες της 10ης Αυγούστου, γενόμενος δεκτός στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης και το βράδυ της ιδίας ημέρας τίμησε διά της παρουσίας του την εκδήλωση παρουσιάσεως του βιβλίου του κ.Εμμανουήλ Σφακιανάκη, Διευθυντού της Υποδιευθύνσεως Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, υπό τον τίτλο «Εθισμός στο Διαδίκτυο και άλλες Διαδικτυακές Συμπεριφορές Υψηλού Κινδύνου».
          Την Κυριακή 11 Αυγούστου ε.έ., η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’, προέστη της Θείας Λειτουργίας στον Ι.Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, συμπαραστατούμενος υπό του επιχωρίου Σεβ.Μητροπολίτου κ.Αμφιλοχίου. Περατωθείσης της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος απεκάλυψε την προτομή του πολυσεβάστου κοιμηθέντος Ιεράρχου στο ανεγερθέν, εμπνεύσει και κόποις του ιδίου, Αννουσάκειο Θεραπευτήριο, ενώ ακολούθησε η Τελετή Αδελφοποιήσεως του εν λόγω ευαγούς Ιδρύματος της Ι.Μητροπόλεως Σελίνου και Κισάμου με το Καρέλλειο Ίδρυμα Πρότυπο Κέντρο Alzheimer της Ι.Αρχιεπισκοπής Αθηνών, παρουσία του Διευθυντού της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας ΑΠΟΣΤΟΛΗ της Ι.Αρχιεπισκοής Αθηνών κ.Κων/νου Δήμτσα.
     Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο Μακαριώτατος μετέβη στα Χορευθιανά, όπου τέλεσε Τρισάγιο στον τάφο του κατά σάρκα μακαριστού πατρός του Μιχαήλ, ενώ το εσπέρας μίλησε ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου κατά την διάρκεια εκδηλώσεως του Συλλόγου Προβολής του έργου του από Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου. Ο Μακαριώτατος ανέφερε μεταξύ άλλων:
     «Μη αγαπώμεν λόγω μηδέ γλώττη αλλ΄ εν έργω και αληθεία» (1 Ιω. 3,18)
Αυτήν ακριβώς την αξεδιάλυτη συνύπαρξη πίστεως και έργων αγάπης προς εκείνους που έχουν ανάγκη έκανε πράξη καθ΄ όλη τη διάρκεια της επίγειας βιοτής του ο προσφάτως κοιμηθείς μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Κισσάμου και Σελίνου κυρός Ειρηναίος Γαλανάκης. Και αν πρέπει να βρεθεί μια μόνο έννοια για να περιγράψει αυτό το πλέριο πάντρεμα πίστεως και αγάπης στους λόγους και τα έργα αυτού του πραγματικού ποιμενάρχη, τότε δεν υπάρχει πλέον κατάλληλη προς τούτο έννοια παρά εκείνη της ανθρωπιάς.
     Ανθρωπιά που δεν γνώριζε στενόψυχους υπολογισμούς, αψηφούσε τα πάντα, ήταν εφευρετική, πολυμήχανη, ριψοκίνδυνη, αποφασιστική. Ενείχε την ανιδιοτέλεια, τη θυσία, τον ηρωισμό, τη διαρκή ταύτιση με τον άλλο, ως κατ΄ εἰκόνα Θεού ύπαρξη. Συνδύαζε τη ρώμη και την ομορφιά, έκρυβε αληθινό μεγαλείο ψυχής στον ανηφορικό δρόμο της δυναμικής μεταχαλκεύσεως του κατ΄ εικόνα σε καθ΄ ομοίωσιν Θεού.  
     Ήδη από την εποχή που βρισκόμουν στο πλευρό του οιακοστρόφου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αφρικής Παρθενίου Γ΄, ενθυμούμαι την συναντίληψη του προσηνούς Ειρηναίου με το τριμμένο αντερί προς τον αγώνα της παλαιφάτου Εκκλησίας των Αλεξανδρέων να συναντήσει τον άνθρωπο της Αφρικής, να μοιραστεί μαζί του τα αιτήματα της ζωής, να δώσει απαντήσεις στα υπαρξιακά του ερωτήματα. Ανεξίτηλη μένει στη μνήμη μου η εικόνα του καταδεκτικού Ειρηναίου με τα φθαρμένα παπούτσια να συμμερίζεται την πρόκληση της ιεράς αποστολής της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων προς κατάσταση των εθνών της Αφρικής συγκληρονόμων και συμμετόχων της επαγγελίας του Θεού «εν τω Χριστώ διά του ευαγγελίου» (Εφ. 3, 2-6).  
     Ωστόσο η συναντίληψη του Ειρηναίου Γαλανάκη προς την θυσιαστική διακονία της ιεραποστολικής κλήσεως των Αφρικανών «εις κοινωνίαν του Υιού του Θεού Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορ. 1,9) δεν περιορίστηκε σε συναισθηματικές εκδηλώσεις και θεωρητικούς προβληματισμούς. Αντελήφθη εμπράκτως ότι απαραίτητη προϋπόθεση της λυσιτελούς κλήσεως των λαών της Αφρικής προκειμένου να μετάσχουν της χαρμόσυνης ειδήσεως του Ευαγγελίου με το λόγο, το έργο, την προσευχή και τη λατρεία, την καθημερινή μαρτυρία της χριστιανικής ζωής, είναι ο πνευματικός καταρτισμός ιθαγενούς ανθρωπίνου δυναμικού.
     Και ο γόνιμος προβληματισμός μετετράπη σε ευεργετική πράξη διά της αφειδωλεύτου παροχής σε πλήθος Αφρικανών νεοφύτων πνευματικού καταφυγίου στους φιλόξενους χώρους της Ορθοδόξου Ακαδημίας της Κρήτης που εκείνος εμπνευσμένως οραματίστηκε, ακαμάτως πραγμάτωσε και συνεπώς ανέδειξε σε σημείο πανορθοδόξου αναφοράς. Εδώ ψυχές και καρδιές Αφρικανών αδελφών ανακαινίστηκαν στα νάματα της πατρώας Ορθοδοξίας και ενδυναμώθηκαν στη σχέση τους με τον Θεό και την αειθαλή παράδοση της Εκκλησίας μας. Εδώ, στα πλαίσια μιας πρωτοχριστιανικής δυναμικής προσλήψεως και μεταμορφώσεως νεοεισερχομένων στην πίστη, Αφρικανοί αδελφοί εγκεντρίστηκαν στο σώμα της Ορθοδοξίας, βιωματικώς κατατέθηκε στο ταμιευτήριο της καρδιάς τους ο χρυσός και ο άργυρος των αληθών χαρίτων της πίστεως, νοτίστηκε η διψασμένη ψυχή τους από τη βροχή και την αύρα του Αγίου Πνεύματος προς οντολογική τους πλήρωση.

     Καταληκτικώς δε ο Μακαριώτατος τόνισε:
     Ο μέγιστος των στοχαστών Νίκος Καζαντζάκης έγραψε: ‘Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.’ Την εν Χριστώ ζωή ως ευχαριστία, κοινωνία και σχέση αισθητοποίησε ως Ορθοδοξία και Ορθοπραξία με το παράδειγμα της δικής του ζωής ο Ειρηναίος Γαλανάκης. Αυτό το παράδειγμα ζωής παρέδωσε στα πνευματικά του παιδιά, ως σκυτάλη στον σωτήριο δρόμο προς την τελική πατρίδα της Βασιλείας του Θεού, ως μήνυμα ανακαινιστικό που αντηχεί στους ταπεινούς χορταρένιους και αχυρένιους ναούς της Αφρικής και καλεί κάθε ύπαρξη ανοικτή στο Θεό.